سلام
بعضی وقتها فکر می کنم اینجا یه مملکت دیگست با قوانین خاص خودش
مملکتی که آدمهای اون 2 هفته توش هستند و بعد می رند و دوباره 2 هفته دیگه بر می گردند
اینجا رو سکو هر چند وقت یه بار آلارم خطر رو باسه تمرین به صدا در می آرند به این ترتیب که با شنیدن صدای آلارم تکلیف همه از قبل مشخص شده و هر کس باید سریعا خودشو به مکانی به نام (Muster point) برسونه و کارتشو که در تابلویی در اونجاست برداره و به مسیول مربوطه بده و در جای مخصوصش توی صف بایسته و منتظر دستورات بعدی باشه و اگر اتفاقی افتاد به نوبت سوار قایق نجات بشه
اینجا در کل حسابشو کنی جای خطرناکیه . وسط دریا و تا دلت بخواد نفت . اینجا چیزی که خیلی خطر داره نشت گار CO2 هستش که بو نداره و سیم ثانیه می کشه . باسه همین همه جا دستگاههای حس کننده گاز هست که در صورت تشخیص آلارم بده
همه چی اینجا توسط یک اتاق کنترل مرکزی کنترل میشه
ارتباط سه سکو با هم مسیله مهمی که خودش یه دنیا تخصص می خواد و شاید تو ایران همچیتن نتخصصی با این همه سابقه نداشته باشیم . اینکه نفت از چه نوعی باشه و چه طوری و با چه فشار بین سکو ها پمپ بشه و خلاصه خیلی چیزهای دیگه من نمی دونم .
کار کردن تو اینجا تجربه متفاوتیه . اینجا خوب تو محدودی و شاید خیلی چیزها به سرعت دم دست نباشه و باید جوری کارتو تنظیم که تا کارت به راحتی نخوابه
مثلا شبکه اینجا به راحتی نمی تونی down کنی و باید حساب خیلی چیزها رو بکنی
بازم میگم.....