سلام
تقریبا می دونم کی ها وبلاگم رو دنبال می کنند
به خواهری که در آلمان دارم ار اینجا سلام میگم و براش آرزوی موفقیت دارم
به دوست عزیز کرمانیم هم سلام می گم و بهش می گم که من همچین چاق هم که نیستم با با !!!!!
و مواظب وزنم هم هست نگران نباشه :)
به حمید هم باید بگم چی شده بابا , بدون من باز دارید راه به راه می بازید :) نگران نباشید برگردم همه باختها رو جبران می کنم ;)

آدم وقتی اینجاست معنی غربت و تنهایی رو می فهمه . تازه اینجا ایرانی هم هست و می دونم بعد از دو هفته بر می گردم . واقعا اون دوستانی که رفتند خارج بهشون چی می گذره :(
اینجا ممکنه هفته اول باست خیلی چیزها جذاب باشه ولی خیلی زود دلت باسه همه چی تنگ میشه و احساس دلتنگی می کنی . دور و برت هیچ چیز نیست جز آب و بعضی وقتها با کشتی های کوچک بین سکو ها رفت و آمد می کنی و اینجا هم مشکلات مسخره کار کردن تو محیط های ایرانی کم و بیش وجود داره
بعضی وقتها فکر می کنم اینجا یه جور زندانه که فقط کمی وسایل راحتیش بیشتره
بازم می گم ....