!!!فرهاد کوه کن

Thursday, October 23, 2003

پي اسم تو مي گشتم ته يه فنجون خالي
دنباله يه طرح تازه يه تبسم خيالي
فنجونهاي لب پريده قهوه هاي نيمه خورده
منو عشقي كه باسه هميشه مرده دل به عشق تو سپرده
فال تو رنگ فريب و گريه هاي عاشقونست
فال من طنين آخرين ترانست
رنگ قهوهاي چشمات رنگ خوابه
كه تا شهر بي نهايت منو برده
اونجا كه آخره عشقه
اونجا كه مرزه سرابه

0 Comments:

Post a Comment

<< Home